Zespół archeologów z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Warszawie pod kierownictwem Magdaleny Natuniewicz-Sekuła odkrył w Weklicach (gm. Elbląg) biżuterię importowaną z Sambii wykonaną ze stopów miedzi oraz kompletnie zachowane naczynia szklane z Cesarstwa Rzymskiego.

Osada i cmentarzysko ludności kultury wielbarskej w Weklicach funkcjonowały od I do początku IV wieku n.e. To największe w Europie stanowisko tej kultury.

Osada w Weklicach, powstała i funkcjonowała ze względu na handel bursztynem z mieszkańcami Sambii. Jej mieszkańcy trudnili się ponadto handlem z Cesarstwem Rzymskim i Skandynawią. Handlowi sprzyjała doskonała lokalizacja w centralnym punkcie wybrzeża bursztynowego Bałtyku, który łączył ze sobą główne szlaki handlowe starożytnej Europy. Pierwszy z nich prowadził droga lądową z południa i znany jest pod nazwą słynnego "szlaku bursztynowego", drugi - drogą wodną - od zachodnich prowincji Cesarstwa Rzymskiego przez dorzecze Łaby bądź od ujścia Renu do Wysp Duńskich i wzdłuż wybrzeża Morza Bałtyckiego.

Cmentarzysko w Weklicach (stanowisko unikalne w skali europejskiej) zasłynęło za sprawą znajdowanej w grobach dużej liczby biżuterii wykonanej z kruszców (srebra i złota), bursztynu, wyrobów z żelaza i brązu. Do ostatniego sezonu znaleziono ponad 3500 zabytków tego typu.

Biżuterię z Sambii, w postaci masywnych paciorów, wykonaną ze stopów miedzi, znaleziono w pochówku szkieletowym wspólnie z typowymi w tym rejonie bursztynowymi zabytkami kultury wielbarskiej. To pierwsze tego rodzaju znane archeologom importy z Sambii zlokalizowane na terenie zajmowanym przez przedstawicieli kultury wielbarskiej.

Podczas ostatnich sezonów archeolodzy znaleźli 4 kompletnie zachowane naczynia szklane, sprowadzone z Cesarstwa Rzymskiego w II-III wieku n.e. (jak dotąd z żadnego stanowiska kultury wielbarskiej nie jest znana tak duża liczba naczyń szklanych).

W dwóch grobach, zawierających po jednym naczyniu szklanym, odkryto też bogate wyposażenie w postaci przedmiotów wykonanych ze stopów miedzi, kruszców i naczyń glinianych. Jeden z grobów zawierał dwa naczynia szklane i komplet brązowych naczyń także importowanych z terenów Cesarstwa Rzymskiego, służących jako serwis do picia wina. W najuboższym z opisywanych pochówków zachowały się pozostałości drewnianej szkatułki, w której wnętrzu umieszczono jedno ze szklanych naczyń.

Dodatkowo archeolodzy znaleźli ostrogi - bardzo rzadko spotykane artefakty wśród wyposażenia grobów ludności kultury wielbarskiej, wiązane z wyposażeniem wojownika - jeźdźca.

Źródło: PAP - Nauka w Polsce.